Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Astragalus onobrychis & Chelidonium majus

fotò
fotò
Faus-(esparset)

Astragalus onobrychis

Fabaceae Leguminosae

Noms en français : Astragale faux-sainfoin, Fausse Esparcette.

Descripcioun :
Lou faus-esparset fai parti dóu gènre Astragalus, mai douno un pau d'èr à-n-un esparcet. Es uno planto pelouso que rebalo un pau au sòu emé de cambo drecho que porton li flour, e mai longo que li fueio d'alentour. Li flour soun vióuleto e se destrìo subretout que sis estendard soun proun long e fan lou double di careno.

Usanço :
Avèn ges d'entresigne segur sus aquelo planto. Pamens fau saupre que d'ùni cese-fèr (gènre Astragalus e Oxytropis) soun empouisounant (dounon de proublèmo néuroulougi).

Port : Erbo
Taio : 10 à 50 cm
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Astragalus
Famiho : Fabaceae
Famiho classico : Leguminosae

Ordre : Fabales

Coulour de la flour : Vióuleto
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 18 à 25 mm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 400 à 1800 m
Aparado : Noun
Jun à avoust

Liò : Tepiero - Lavandiero - Limas
Estànci : Subremediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éurasiatico
Ref. sc. : Astragalus onobrychis L., 1753

fotò
fotò
Erbo-de-santo-Claro

Chelidonium majus

Papaveraceae

Àutri noum : Clareto, Erbo-d'esclaire, Dindouliero, Saladuegno, Celidòni.

Noms en français : Chélidoine, Éclaire.

Descripcioun :
L'erbo-de-santo-Claro, trachis dins li escoumbre e li relarg umide. Flouris pulèu d'ouro, pièi li fru soun alounga (2 à 4 cm), un pau torso e boussela.

Usanço :
Desempièi l'Antiqueta, s'èi toujour pensa que sougnavo la visto e meme la dounavo tournamai is avugle ; d'aqui tóuti li noum en raport emé lou vèire : erbo-d'esclaire, erbo-dóu-vèire... Pièi, emé lou principe di signaturo de Paracelse (siècle XVIe), s'èi pensa que sougnavo li proublèmo de bilo (la sèbo a la memo coulour que la bilo) e de fege. Sèmblo subretout bono pèr sougna la pèu e li berrugo (erbo-dei-barrugo, Fourcauquié). Aro s'utiliso peréu coume antispasmoudico e sedativo.

Port : Erbo
Taio : 15 à 60 cm
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Chelidonium
Famiho : Papaveraceae


Ordre : Ranunculales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : 2 à 3 cm
Flourido : Printems - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1700 m
Aparado : Noun
Mars à juliet

Liò : Escoumbre e proche dis oustau - Muraio - Proche d'aigo
Estànci : Termoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Subrecousmoupoulito
Ref. sc. : Chelidonium majus L., 1753

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
CC
R
CC
CC
CC
CC
CC
C

Astragalus onobrychis & Chelidonium majus

ges
ges
ges
ges
ges
RR
C
C

Coumpara Faus-(esparset) emé uno autro planto

fotò

Coumpara Erbo-de-santo-Claro emé uno autro planto

fotò